Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται η άσκηση πολύ μεγάλης πίεσης από τις τράπεζες και τις εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, που εκπροσωπούν ξένα funds, προς τους δανειολήπτες. Διαρκείς τηλεφωνικές οχλήσεις, επί καθημερινής βάσεως, πιέσεις και εν γένει συμπεριφορές που ξεπερνούν κατά πολύ τους παγιωμένους κανόνες ευγένειας. Όπως είναι λογικό, τέτοια συμβάντα φθείρουν ανεπανόρθωτα τους δανειολήπτες, τους καταρρακώνουν ψυχολογικά και τους προκαλούν μεγάλη ανασφάλεια. Με λίγα λόγια, τους προκαλούν ηθική βλάβη.
Όμως, οι τράπεζες και οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, εκτός από ιδιωτικές επιχειρήσεις διαμεσολάβησης και διαχείρισης στην κυκλοφορία του χρήματος, παραλλήλως ασκούν και δημόσια λειτουργία, υπό την ευρύτερη έννοια του όρου, αφού η δραστηριότητά τους αντανακλά ευθέως στην εθνική οικονομία (Μάνεσης – Μανιτάκης, Κρατικός παρεμβατισμός και Σύνταγμα – Έλεγχος τραπεζών βάσει αν. 1665/1951 και ν. 431/1976 ΝοΒ 1981. 1199 επ. και Κοτσίρης, Πρόβλημα αστικής ευθύνης τραπεζών έναντι τρίτων κατά την άσκηση της πιστωτικής λειτουργίας, Αρμ ΛΗ. 601 επ. και Γεωργιάδης, Ευθύνη τράπεζας κατ’ ΑΚ 919, ΝοΒ 1992. 485 επ.). Εξάλλου, οι τράπεζες και οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων κατά την εκπλήρωση των συναφών υποχρεώσεών τους απέναντι στους αντισυμβαλλόμενούς τους, πρέπει να επιδεικνύουν καλή πίστη και να τηρούν τα συναλλακτικά χρηστά ήθη (άρθρο 288 ΑΚ) και τις αποκαλούμενες υποχρεώσεις προνοίας, επειδή έχουν αυξημένη δυνατότητα να επεμβαίνουν στην περιουσιακή σφαίρα των δανειοληπτών (ΕφΑθ 9460/1999 ΕλλΔνη 41. 1428). Σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια της συναλλακτικής σχέσης οι τράπεζες και οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων βλάψουν υπαιτίως τα έννομα συμφέροντα του οφειλέτη, δύναται ο δανειολήπτης να ζητήσει αποζημίωση, κατά τις διατάξεις των άρθρων 914 και 919 ΑΚ. Και τούτο, διότι, στην περίπτωση αυτή, οι τράπεζες και οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων θα έχουν παραβεί το γενικό καθήκον κάθε κοινωνικού ανθρώπου και κάθε οντότητας να μη ζημιώνει υπαιτίως άλλον (ΟλΑΠ 967/1973 ΝοΒ 22. 505), που αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα όταν η αδικοπραξία γίνεται από πιστωτικό ίδρυμα ή εταιρία διαχείρισης απαιτήσεων, ενόψει της δραστικής παρέμβασής τους στο οικονομικό τοπίο και της εντεύθεν, ασκήσεως από μέρους του δημόσιας λειτουργίας latu sensu (Σταθόπουλος, Γεωργιάδης, Φίλιος, Δεληγιάννης και Κορνηλάκης). Οι τράπεζες και οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων έχουν αυξημένη ευθύνη κατά την άσκηση του χρηματοδοτικού και διαχειριστικού τους έργου και οφείλουν να μεριμνούν για τα συμφέροντα των οφειλετών, που χρηματοδοτούν, καθώς από την φύση της η πιστωτική σχέση, ως διαρκής έννομη σχέση ιδιαίτερης εμπιστοσύνης μεταξύ των συμβαλλόμενων, επιβάλλει την υποχρέωση πίστης και προστασίας από την πλευρά των τραπεζών και των εταιριών διαχείρισης απαιτήσεων και των συμφερόντων των δανειοληπτών, ώστε ν’ αποφεύγονται υπέρμετρα επαχθείς συνέπειες (ΑΠ 1352/2911, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕιρΑθ 2405/2020, αδημ.)
Στην πρώτη μας συνάντηση είναι σημαντικό να μας προσκομίσετε φωτοτυπία της ταυτότητάς σας, το τελευταία σας εκκαθαριστικό σημείωμα, αντίγραφα των τηλεφωνικών κλήσεων με τις τράπεζες και τις εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων και να μας εκθέσετε αναλυτικά τις ημερομηνίες των συνομιλιών και το περιεχόμενό τους καθώς και τα συναισθήματα που σας προκάλεσαν οι εν λόγω επικοινωνίες.–