Το δικηγορικό μας γραφείο, εκπροσωπώντας τον πατέρα επί διαφοράς οικογενειακού δικαίου, πέτυχε την έκδοση της υπ’ αριθ. 5019/2022 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (ειδική διαδικασία οικογενειακών διαφορών), με την οποία 1) ορίστηκε από κοινού άσκηση της επιμέλειας ανήλικου τέκνου, ηλικίας είκοσι δύο μηνών, και από τους δύο γονείς, 2) καθορίστηκε διευρημένο πλαίσιο επικοινωνίας του πατέρα με το ανήλικο τέκνο του, 3) ορίστηκε το όνομα του παιδιού των διαδίκων, 4) άρθηκε η διαφωνία των διαδίκων ως προς την βάπτιση του ανήλικου τέκνου υπέρ του πατέρα και υπέρ της τέλεσης της βάπτισης, σύμφωνα με τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, και 5) ορίστηκε ο προτεινόμενος από τον πατέρα ναός για τη τέλεση του μυστηρίου της βάπτσης του ανήλικου τέκνου και 6) τέλος ορίστηκε ο ανάδοχος του ανήλικου τέκνου.
Η υπ’ αριθ. 5019/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών παρουσιάζει εξαιρετικό νομολογιακό ενδιαφέρον, καθότι αποτελεί την πρώτη απόφαση σε πανελλαδικό επίπεδο που ορίζει από κοινού άσκηση της επιμέλειας από τους δύο γονείς σε παιδί τόσο μικρής ηλικίας. Γενικά έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται νομολογία που διατάσσει συνεπιμέλεια, αλλά κυρίως για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Η ΜΠρΑθ 5019/2022 είναι η πρώτη απόφαση στην Ελλάδα που ορίζει από κοινού άσκηση της επιμέλειας ανήλικου τέκνου που δεν έχει συμπληρώσει καν τα δύο έτη της ζωής του. Η μητέρα επικαλέστηκε ότι μεταξύ των διαδίκων υπήρχαν κακές και τεταμένες σχέσεις και ως εκ τούτου ήταν αδύνατη η λειτουργία της συνεπιμέλειας, πλην όμως το Δικαστήριο, κατ’ αποδοχή των ισχυρισμών του Σωκράτη Οδ. Τσαχιρίδη και της συναδέλφου του που παραστάθηκε ομοίως για τον πατέρα, δέχτηκε ότι η διαφωνία μεταξύ των διαδίκων δεν ήταν πολύπλευρη και εκτεταμένη, μη δυνάμενη να επιλυθεί και διέταξε την από κοινού άσκηση της επιμέλειας από τους δύο γονείς. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ΜΠρΑθ 5019/2022 “Ειδικότερα, δεν αποδείχθηκαν περιστατικά, που να υποδηλώνουν διαφωνία τόσο πολύπλευρη και εκτεταμένη, μη δυνάμενη να επιλυθεί .. Βάσει των ανωτέρω, το γνήσιο συμφέρον του ανήλικου τέκνου, το οποίο ενόψει της μικρής ηλικίας του έχει ιδιαίτερη ανάγκη από την μητρική στοργή και φροντίδα, επιβάλλει να ασκείται η επιμέλειά του από κοινού από τους γονείς του ..”. Επίσης, με την πιο πάνω απόφαση, ορίστηκε διευρημένο πλαίσιο επικοινωνίας του πατέρα με το ανήλικο τέκνο του, καθώς κρίθηκε ότι “Ο ενάγων επιθυμεί την τακτική επικοινωνία του με το ανήλικο τέκνο του, έχει, δε, την πρόθεση και την δυνατότητα να παρέχει στο ανήλικο τέκνο την φροντίδα, που χρειάζεται καιτά τον χρόνο επικοινωνίας του με αυτό. Η προσωπική του επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του, μέσω της οποίας θα εκδηλώσει την πατρική στοργή και τρυφερότητα, θα συντελέσει ευεργετικά στην ψυχοσωματική του ανάπτυξη”.
Κλείνοντας αξίζει να τονιστεί η ιδιαίτερα ευαίσθητη και ορθή προσέγγιση που έκανε το Δικαστήριο, αναφέροντας πολύ εύστοχα και διδακτικά, όχι μόνο στους διαδίκους της εν λόγω υπόθεσης, αλλά και σε όλους τους διαζευγμένους ή/και εν διαστάσει γονείς που αντιδικούν επί των οικογενειακών τους διαφορών ότι:
“Οι διάδικοι δεν πρέπει να λησμονούν ότι επέλεξαν ο ένας τον άλλον για γονέα του τέκνου τους, φέροντας την ευθύνη της επιλογής τους και ότι κάθε παιδί δικαιούται να βιώσει ανέμελα την παιδική του ηλικία, οφείλουν δε, να ξεπεράσουν τις διαφορές τους για το καλό του τέκνου τους, αναγνωρίζοντας την σημαντικότητα και τον αναντικατάστατο ρόλο, που ο καθένας από αυτούς έχει στην ζωή του τέκνου τους ..”
Δια της υπ’ αριθ. 5019/2022 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το δικηγορικό μας γραφείο, το οποίο εξειδικεύεται σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου, διαμόρφωσε σημαντική νομολογία, η οποία θα αποτελέσει οδηγό για χιλιάδες ανάλογες περιπτώσεις.
Συγχαρητήρια στον κύριο Σωκράτη Οδ. Τσαχιρίδη, ένα εξαίρετο δικηγόρο αλλά και άνθρωπο. Πολύ σημαντικό να εμπλουτίζεται η νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων με τέτοιους είδους αποφάσεις.
Σας ευχαριστούμε πολύ κ. Μαϊστρέλη.